Paar weken geleden een euthanasie gedaan. De patiënt was een hoogbejaarde rechtshandige intelligente vrouw met hartfalen. Ze werd opgenomen met een hemiparese rechts ten gevolge van een diep herseninfarct in de linkerhemisfeer. Ik zag haar op de derde dag na de ictus en er was geen enkele verbetering van de neurologische uitval. Toen ze onomwonden om euthanasie vroeg, kon ik haar eigenlijk direct goed begrijpen en we zijn de procedure ingegaan. Haar stelligheid, dankbaarheid en humor zal ik niet vergeten. Zo’n euthanasie slaat echt een gat. Het contact is intensiever en het einde abrupter dan normaal.