Min artikel om åskådning har tytts sa, att jag velat påstå, att åskådning skulle varit främmande for sångundervisningen förut. Vid mitt orienterande föredrag om sångundervisningen vid stiftsmötet i Göteborg sommaren 1923 visades de flesta av de åskådningsmedel, dir. H. omnämnt - dock ej hr H: s transponeringstavla, vilken, sa vitt jag vet, ej finnes tillgänglig för allmänt bruk, och vilken väl kan anses ligga utanför folkskolans undervisningsområde. Ej heller hr H:s melodiharmonium, som har en vanlig klaviatur förlagd parallellt med notsystemet, ar, mig veterligt, tillgängligt för allmänt bruk.
Om dessa åskådningsmedel, vilkas förefintlighet således ej var mig obekant, vill jag framhålla, att de ej fyllt den uppgift, man väntat. De ha ej ingått i den fortlöpande undervisningen utan avsett ett eller annat fristående moment däri. Min mening om åskådning vid sångundervisningen ar, att den varje lektion skall ligga till grund för varje nytt teoretiskt vetande, varje ny melodi och tvinga barnen till självverksamhet.
Min plansch vill ej utge sig att vara det enda, nej endast ett av de många åskådningsmedlen. Men det må väl förlåtas konstruktören att framhålla dess styrka, den for barn påtagliga kombinationen av klaviatur och notsystem samt flyttbara nottecken.