Diferenciranje društvenih grupa prema glavnim vrsta
ma podele rada odvija se u sprezi s diferenciranjem njihovih
položaja u strukturi odnosa političke, statusne, »pasivne-« i
ekonomske moći. Kako su izvori glavnih oblika društvene
moći relativno autonomni i između političke, profesionalne
i ekonomske dimenzije socijalne stratifikacije nema potpune
podudarnosti. Usled toga nema ni asimetričnog proizvođe
nja životnih prilika (šansi) po jedinstvenoj frontalnoj osi
socijalne strukture, koje bi vodilo klasnoj polarizaciji. Duž
glavnih linija podele rada, oblikuju se četiri osnovna društ
vena sloja — politička elita, srednji sloj, radništvo i se
ljaštvo — koji su i sami horizontalno fragmentirani i verti
kalno diferencirani. Sociološki profil ovih heterogenih druš
tvenih oblika više upućuje na postojanje elitističkog, nego
klasnog obrasca socijalne strukture.